آقای مونا، هدف از این پروژه را از جمله جبران کمبودهای اطلاعاتی در زمینه منابع ژنتیکی جنگل و افزایش ظرفیت مدیریت ذینفعان در کشورهای خاور نزدیک دانسته است.
در این پروژه، جنگل های کشورهایی مانند مصر، ایران، اردن، یمن و عراق مورد مطالعه قرار میگیرد.
آنگونه که نماینده فائو در تهران گفته است ایران یکی از ۷۰ کشور در حال توسعه جهان است که پوشش جنگلی کمی دارد.
بنا بر تعریف، پوشش جنگلی کمتر از ۱۰ در صد از کل مساحت کل یک کشور، پوشش کم جنگلی محسوب میشود.
بر اساس آنچه نورالدین مونا گفته است، ایران علاوه بر این که دارای پوشش جنگلی کمی است، جنگلهای این کشور، مانند سایر جنگلهای منطقه با سرعتی سریعتر از بیشتر نقاط دنیا در حال نابودی است.
نماینده فائو در تهران، ضمن اشاره به اهمیت نقش جنگلها در کاهش و انطباق تغییرات آب و هوایی، تامین منابع غذایی، دارویی و هوای تازه گفت که سازمان ملل متحد با درک این اهمیت، همواره برنامههایی برای بالا بردن "سطح آگاهی عمومی و آموزش مردم در زمینه مدیریت، حفاظت و توسعه پایدار" دارد و به همین دلیل هم مجمع عمومی این سازمان، سال ۲۰۱۱ را سال بین المللی جنگلها نامیده بود.
اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست در ایران، در گفتگو با بی بی سی با اشاره به اینکه ۷۰۰۰ خانوار و یک و نیم میلیون دام به صورت پراکنده در جنگل های گیلان زندگی می کنند، می گوید روزانه حدود ۴۰ هکتار از چنگلهای شمال از بین میرود.
آقای کهرم با اشاره به وقوع ۲۴۲۸ فقره آتش سوزی در جنگلهای ایران در سال ۱۳۸۹، این مساله را به همراه استفاده از زمین عرصه های جنگلی به عنوان مرتع و زمین کشاورزی، و نیز برداشت بیش از حد توانایی جنگلها برای سوخت، ذغال و صنایع را از جمه عوامل نابودی جنگل های ایران میداند که یک پیآمد عمده آن فرسایش خاک است.
این کارشناس محیط زیست میگوید علیرغم به اجرا گذاشته شدن طرح هایی همچون طرح صیانت از جنگل یا طرح خروج دام از جنگل توسط مقام های ایرانی، این طرح ها به اندازه کافی گسترده نیستند تا بتوانند نابودی ۴۰ هکتار جنگل در روز در ایران را جبران کنند.
نظرات شما عزیزان: